اگه شمام جزء اون دسته از آدمایی هستین که زندگی خودتون رو به هر شکل ممکنی با همکار، همسایه، فامیل و در بدترین شکل ممکن با یه ناشناس مقایسه میکنین بهتره این مقاله رو به صورت کامل بخونین.

به گزارش آلامتو و به نقل از مردمون؛ بیشتر ما می فهمیم که چقدر مقایسه کردن خودمون با بقیه کاری احمقانه س. هممون میدونیم که اینکار هیچ سودی برامون نداره. اما ما این نوع مقایسه ها رو انجام می دیم، چه مقایسه کردن اندازه خونه مون باشه، چه درآمدمون، چه ویژگیای ظاهری مون یا هر چیز قابل شمارش (یا غیرقابل شمارش) دیگه.

بااینکه میدونیم این کار مشکلات زیادی داره، ولی

۱. در بیشتر مواقع چیزای اشتباهی رو مقایسه می کنیم.

چون خیلی راحت ممکنه چیزایی که قادر به اندازه گیری اون هستیم رو مقایسه کنیم، در دنیایی زندگی می کنیم که واسه اندازه گیری و مقایسه عالیه. عادت کردیم با مقایسه لباسا، ماشینا، خونه ها، درآمدا، زیبایی یا حتی فالوورهای اینستاگرام تصمیم بگیریم که کی زندگی بهتری داره. ولی چیزای خارجی معمولاً اندازه خوبی نیستن.

۲. ما معمولاً بدترینای خودمون رو با بهترینای بقیه مقایسه می کنیم.

مقایسه کردن زندگی تون با بقیه همیشه نشونه بازنده بودنه چون همیشه کسائی هستن که بهتر از شما «به نظر می رسن» و به نظر زندگی بهتری نسبت به شما دارن. از اینا گذشته، ما معمولاً بدترین چیزایی که درمورد خودمون میدونیم رو با بهترین ویژگیای زندگی بقیه مقایسه می کنیم. ولی مطمئن باشین زندگی اونا به اون ایدآلی که تو ذهن شماس، نیس.

۳. بازی مقایسه انتها نداره.

مقایسه کردن دسته بندی نامحدود و خیلی زیاد داره ولی تعداد کسائی که می تونین خودتون رو با اونا مقایسه کنین محدوده. وقتی وارد این راه شدید، هیچوقت انتهای اونو پیدا نمی کنین.

۴. زندگی روی نمودار ارزش گذاری نمی شه.

اینکه شما چه جایگاهی در مقایسه با بقیه دارین، به طور کاملً هیچ اهمیتی در زندگی تون نداره. هیچ فرقی ایجاد نمیکنه. هدف زندگی این نیس که بهتر از ۵۰٪ بقیه مردم روی کره زمین باشین. هدف زندگی اینه که بهترین چیزی باشین که می تونین.

۵. مقایسه تمرکز شما رو روی فرد اشتباهی میندازه.

شما فقط قادر به کنترل یه زندگی هستین: زندگی خودتون. وقتی مداوماً خودتون رو با بقیه مقایسه می کنین، انرژی باارزشتان رو واسه دقیق شدن و فوکوس کردن روی زندگی بقیه و نه زندگی خودتون هدر می دین.

۶. مقایسه لذت زندگی رو از شما میگیره.

مقایسه کردن خودتون با بقیه همیشه حسرت چیزایی که نیستین و چیزایی که ندارین رو براتون به ارمغان می آورد و نه فقط هیچ لذتی به زندگی تون اضافه نمیکنه بلکه تموم لذت زندگی تون رو هم می گیره.

خیلی از خوشیای زندگی با عادت ناسالم مقایسه کردن خود با بقیه از بین میره. اینکار قدرشناسی، لذت و حس رضایت از زندگی رو از ما می دزدد.

ولی بیشتر از این، نمی ذاره به طور کامل از زندگی مون استفاده کنیم. باعث می شه به زندگی کس دیگه ای حسادت کنیم و به جای زندگی خودمون به دنبال زندگی اون باشیم. اینکار مهمترین و باارزش ترین دارایی مون رو از ما می دزدد: یعنی خودِ زندگی. و بااینکه وسوسه مقایسه کردن هیچوقت کلا از بین نمی ره ولی روشی هست که بتونین تا حد خیلی ازش جلوگیری کنین.

۱. مشکلات مقایسه کردن خودتون با بقیه رو تشخیص بدین.

به لیستی که در بالا به اون اشاره کردیم نگاهی بندازین. به چه دلیل باید عادتی رو وارد زندگی تون کنین که حس پستی رو در شما تقویت کنه؟ یا مداوماً شما رو به حسادت، رقابت و تقلای بی ثمر و هدف تشویق کنه؟ بعضی وقتا فقط یادآوری احمقانه بودن اینکار به خودتون باعث می شه بتونین به اون پیروز شدین.

۲. قدر چیزی که هستین رو بدونین.

زندگی شما نقاط فوق العاده زیادی داره. چه هنرمند باشین، چه تاجر، چه یه مادر، یه شنونده خوب یا یه آدم دست و دل باز. مطمئناً ویژگیای فوق العاده ای واسه قدرشناسی دارین. هرگونه مقایسه بین شما و یه فرد دیگه مثل مقایسه کردن سیب با پرتقاله. نه اونا در جای شما زندگی می کنن و نه شما جای اونا، درنتیجه نتیجه کار هم باید به طور کاملً فرق داشته باشه.

۳. روی درونتون تمرکز کنین.

به سخاوت، فروتنی، خوبی، مهربانی و عشق اهمیت بدین. تلاش کنین به کیفیات داخلی یه زندگی ساده توجه کنین تا مسائل خارجی در نظرتون کمرنگ تر شن. و هرچه سریعتر بتونین زیباییای داخلی زندگی رو ببینین و تشخیص بدین، خیلی زودتر دست از مقایسه کردن خودتون با بقیه برمی دارین.

۴. درک کنین که زندگی مسابقه نیس.

خیلی جاها ممکنه رقابت خوب باشه ولی زندگی مسابقه نیس. هممون به طور برابر در این زمان خاص روی این سیاره خاص فرستاده شده ایم و هرچه زودتر واسه برنده شدن دست از رقابت و مسابقه دادن با هم وردارین، سریعتر می تونیم در کنار هم و با هم واسه پیشرفت زندگی هامون تلاش کنیم.

۵. یادتون باشه که هیچکی کامل نیس.

ما در جامعه ای زندگی می کنیم که به ایدآل بودن بها میده. کافیه نگاهی به مجلات و روزنامه ها بندازین و سوپراستارها و هنرپیشها رو با صورتا و بدنایی ایدآل و بی مشکل ببینین. ولی این همه ماجرا نیس. این یه طرف داستانه. یه قدم مهم واسه جلوگیری از افتادن به دام مقایسه اینه که یادتون باشه که فقط یه عکس از یه لحظه نشون دهنده همه زندگی نیس. داستان زندگی با ساعتا بودن در اتاق آرایش یا فوت وفنای اصلاح عکس واسه نابود کردن عیب و مشکلا تموم نمی شه. این عکس با احتمال خیلی کم درمورد مشکلات و شکستای زندگی این افراد حرف می زنه. ولی واقعیت بازم اینه: هیچ فرد کاملی وجود نداره – ازجمله ما و شما.

۶. با قصد و منظور زندگی کنین.

خیلی از افراد بدون داشتن هیچ هدف و مقصودی زندگی می کنن. اونا با احتمال خیلی کم وقت می ذارن و در اتاقی ساکت می شینن تا به خودشون و زندگی شون فکر کنن، اینکه که هستن و از زندگی چه میخوان. درنتیجه به عنوان واکنشی به اتفاقاتی که دورو برشون میفته، زندگی می کنن. ولی وقتی با قصد و هدف زندگی کنین، بازی مقایسه براتون جذابیت کمتری پیدا می کنه.

مقایسه کردن خودمون با بقیه جزوی از ذات ما آدماس. ولی اینکار هیچ سودی برامون نداره. پس دست از مقایسه کردن خودمون با بقیه ورداریم. ما به دنیا نیامده ایم که زندگی اونا رو زندگی کنیم. احمقانه س که زندگی مون رو با حسادت به زندگی بقیه تلف کنیم. درعوض، شروع به زندگی کردن زندگی خودتون کنین و تلاش کنین از همین امروز این کار رو به بهترین روش انجام بدین!

چیجوری یه زندگی سالم داشته باشیم؟

چیجوری خوشبخت شیم؟

خوشبختی مردمون