داشتن قدرت صحبت بالا میتونه در صاف سازی بعضی از مشکلات راه شما در رسیدن به موفقیت اثر داشته باشه.
به گزارش آلامتو و به نقل از زومیت؛ چیجوری می تونیم صحبت ی بهتری داشته باشیم؟ یادتون باشه که هنر خوب شنیدن به اندازه ی هنر صحبت کردن اهمیت داره.
جن چین، رئیس مؤسسه ی علوم پزشکی لیاسون، در وب سایت کورا بیان کرده:
اولین نکته واسه داشتن صحبت ی خوب ایجاد این احساس در دیگرونه که خوب شنیده شده ان. ما بسیار روی مسئله ی بعدی که می خواهیم بگیم تمرکز می کنیم و به جای توجه کامل به صحبت افراد در ذهنمون عکس العمل های شوخ طبعانه یا حتی تهاجمی طرح ریزی می کنیم. هنر گوش کردن به اندازه ی هنر صحبت کردن اهمیت داره. وقتی که فردی احساس کنه به طور کامل شنیده شده است، در می یابد که شما به چیزی که می گوید اهمیت می بدید و این می تونه شما رو به سخن گوی بهتر و فردی دوست داشتنی تر تبدیل کنه.
دومین نکته واسه داشتن صحبت ی خوب، پرسیدن سؤالاتیه که واسه شما اهمیت دارن یا در مورد اون ها کنجکاوین نه سؤالاتی که می خواهید شما رو باهوش و نکته سنچ نشون بدن. افراد شخصیت بقیه رو از نوع سوال های اون ها می سنجند، خواه سؤالی بی غل و غش و واقعی باشه یا تنها راهی واسه نشون دادن استعداد و برتری سوال گر. شک نداشته باشین سؤال ها می تونن بی هدف و هوشمندانه باشن، به شرطی که علاقه و اندازه جذب شدنتون رو رو راست بگن.
سومین راه واسه داشتن صحبت ای خوب، تمرین کردن جنبه های تکنیکی رابطه برقرار کردنه. اگه تمایل دارین که خیلی سریع صحبت کنین، سرعت صحبت کردنتون رو کم کنین (افراد با تفکر چشمی تمایل به این نوع صحبت کردن دارن). به سرعت و قدم صحبت کردنتون توجه کنین. سرعت صحبت رو کاهش کنین؛ مگه این که بخواین عمدا صحبت رو آروم کنین یا سرعت ببخشین تا کلا سطح ملاقات رو بهتر کنین. یادتون باشه: اگه سرعت صحبت رو کم کنین، حرف شما تبدیل به نکته ی مهم صحبت تبدیل می شه؛ در نتیجه کاهش سرعت حرف زدن واسه تغییر لحن، عمق یا راه صحبت خوبه.
وقتی که می خواهید صدای خود رو پایین بیارین تا فضا آروم شه، صدای خود رو پایین بیارین اما نه به حدی که آزاردهنده و باعث حواس پرتی شید، مثلا ایجاد صدای غیر عادی (الیزابت هولمز عمدا صداش رو کم می کرد تا جایی که صدای اون غیرعادی می شد، در حالی که شاید منطق و هدف اون تسلط بر صداش بود). اگه به طور طبیعی صدای شما کمه و تمایل دارین تا قابل دسترس تر و دوستانه تر به نظر برسین، یه منظره یا هر چیزی که حال شما رو خوب می کنه رو تصور کنین و لبخند بزرگی روی صورت خود بیارین.
عبارات پر کننده ی «اوم، اونه، مثلا و فقط» رو کم کنین. با مکث کردن بین کلامتون آشتی کنین و یاد بگیرین در دقایق کوتاه سکوت راحت باشین. نتیجه ی تحقیقی که تازگیا مطالعه کردم نشون می داد که عبارات پرکننده راه حلی واسه مغز ما هستن تا کلمات درست رو جستجو کنه، در نتیجه من به طور مطلق نمی گویم عبارات پرکننده بد هستن. به هر حال به کار گیری خط تفکر ثابت و استفاده ی کمتر از لغات اضافه نشون می دهد که شما کنترل مناسبی روی لغات مورد استفاده ی خود دارین و می تونید با بهترین لغات ایده های خود رو بگید.
مطالبی داشته باشین که در مورد اون ها صحبت کنین: زمان بحث مورد نظرتون و چیزهای مورد علاقه افراد دیگه رو در نظر بگیرین. لازم نیس همه ی مطالب از تجربیات شخصی خودتون باشه. (معمولا افراد ایده های ابتکاری کمی دارن و حتی تعداد کمی از اون ها با فکر هستن.) اما می توان بینشی رو که از بقیه یا از مطالعه کسب کرده اید بگید و تو یه صحبت پلی واسه رابطه باشین. ممکنه در شروع، رابطه دهنده یا پلی در صحبت باشین نه یه گرداننده ی صحبت.