شاید تا الان فقط نام بازیگران مرد رو در میدون هنرهای رزمی شنیده باشین، اما اگه از علاقه مندان به این رشته باشین حتما میشل یو بازیگر برجسته زن چینی – مالزیایی رو هم می شناسید. اون در فیلم های مهیج و رزمی بسیاری بازی کرده که معروف ترین اون ها «ببر خیزان و اژدهای مخفی» است.
سرنخ/میشل یو تونسته به عنوان یه بازیگر زن، نام خود رو در کنار رزمی کارانی چون بروس لی و جت لی بذاره. اون یکی از تک و توک زنان رزمی کاریه که با توانایی بالایش در اجرای نقش ها تونسته به چهره و نامی موندگار در میدون فیلم های رزمی تبدیل شه.
یو ششم اوت ۱۹۶۲ در شهر ایپوره در غرب مالزی در خونواده ای چینی به دنیا اومد. از همون شروع کودکی به ورزش علاقه زیادی داشت؛ چهار ساله بود که به یاد گرفتن حرکات نمایشی پرداخت و در این مورد مهارت زیادی پیدا کرد.
در ۱۵ سالگی واسه دامه تحصیل به همراه والدینش راهی انگلیس شد. چیزی نگذشت که به دلیل علاقه فراوون به حرکات نمایشی به آکادمی سلطنتی نمایش های لندن راه پیدا کرد و این کار رو به صورت حرفه ای دنبال کرد، اما یه آسیب نخاعی باعث شد تا نتونه این کار رو به آخرسر برسونه و عوضش زمینه هنرهای خلاق دیگه رفت و لیسانس خود رو در مورد هنرهای خلاق با گرایش نمایش گرفت. سال ۱۹۸۳ وقتی تازه ۲۱ ساله شده بود در مسابقه ملکه زیبایی مالزی شرکت کرده و به مقام اول رسید. از همین جا زندگی یو تغییر کرد و اون وارد بازار فیلم و سینما شد.
بالاترین درجه معروفیت
یو از سال ۱۹۸۵ حرفه هنرپیشگی رو به صورت جدی دنبال کرد و در چند فیلم رزمی نقش های کوچیکی بازی کرد. فیلم «جغد و دامبو» (۱۹۸۴)، «بله مادام» (۱۹۸۵)، «ستاره های خوش اقبال بدرخشید» (۱۹۸۵)، «در راه وظیفه» (۱۹۸۶) و «جنگجویان شریف» (۱۹۸۷) از فیلم های مشهور اون در این سال هاست.
سال ۱۹۸۷ اون با دیکسون پون مدیر شرکت فیلم سازی دی اندبی ازدواج کرد و از هنرپیشگی دست کشید. ازدواج این زوج فقط پنج سال دووم داشت و یو بعد از جدایی در سال ۱۹۹۲ دوباره به صحنه سینما برگشت.
بالاترین درجه معروفیت اون در این سال ها شکل گرفت و به دلیل اجرای همه حرکات نمایشی در فیلم های حادثه ای عکس العمل بدون به کار گیری بدلکار به جایگاه و معروفیت خاصی رسید. این جایگاه واسه یه زن و ملکه زیبایی اسبق مالزی در میدون هنرهای رزمی پیروزی بزرگی حساب می شد و یو روز به روز به شهرتش اضافه شد و پله های موفقیت رو پشت سر گذاشت.
اون که دوست نداشت فقط در فیلم های عاشقونه بازی کنه و از طرفی استعداد زیادی در انجام حرکات نمایشی از خود نشون داده بود بیشتر به سمت فیلم های مهیج و رزمی کشیده شد و پیشنهادهای بسیاری واسه نقش آفرینی در این فیلم ها گرفت.
میشل یو در صحنه ای از فیلم «بانو»
اولین فیلمی که پس از برگشت به صحنه سینما در اون نقش آفرینی کرد «داستان پلیس ۳» بود که بخش های از اون در کوالالامپور فیلمبرداری شد. اون در این فیلم با جکی چان همبازی شد و نقشش رو خوب بازی کرد و اون قدر خوب ظاهر شد که چان به استعدادهای نورانی اون در مورد هنرهای رزیمی ایمان آورد.
یو هیچوقت در عمرش آموزش های رزمی ندیده بود و هیچ وقت هم به دنبالش نرفت، اون فقط از حسش و فوت وفن ها و متدهای هنرهای نمایشی در حرکاتش استفاده می کرد و با مهارت این حرکات رو به حس و حال رزمی که کارگردان به اون خط می داد ترکیب کرده و حرکات زیبای نمایشی اش رو به اجرا می گذاشت. اون تنها زن رزمی کاره که چان همیشه قبولش داشته و به اون اجازه می داد در فیلم ها بدون به کار گیری بدل حرکات خطرناک رو اجرا کنه.
جنجال بر سر فیلم «بانو»
«بانو» فیلمیه که لوک بسون کارگردان فرانسوی فیلم «ژاندارک» در سال ۲۰۱۱ جفت و جور و تولید کرد. این فیلم داستان زندگی و مبارزات آنگ سان سو چی، فعال سیاسی، مدافع حقوق بشر و از مخالفان حکومت نظامی برمه ای رو بازگو می کنه. یو در این فیلم در نقش سو چی ظاهر شد و سال ها حبس خونگی اون و مقاومت شجاعانه اش در برابر رژیم نظامی برمه رو به تصویر می کشد.
بیشتر صحنه ها در تایلند فیلمبرداری شده و بعضی از اون ها هم به طور مخفیانه در برمه مقابل دوربین رفت. یو ضمن تدارک واسه بازی در نقش این زن مقابله به برمه سفر کرد و تونست ملاقاتی کوتاه با سو چی که تازگیا از ۱۵ سال حبس خونگی آزاد شده بود داشته باشه.
به هر صورت این فیلم گرون و پرسروصدا و پردردسر ساخته شد و به روی پرده سینما رفت و حرف ها و جنجال ها شروع شد. سیل انتقادات واسه بازی بد و خشک و رسمی به سمت یو سرازیر شد، اما این تنها عذاب این فیلم نبود. بلکه این فیلم باعث شد تا یو واسه همیشه از ورود به برمه منع شه، اما مأموران در فرودگاه رنگون به اون ویزای ورود نداده و بدون ذکر هیچ دلیلی اون رو دیپورت کردن.
اون ها فقط گفتن نام اون در فهرست مشکی دولت قرار داره و نمی تونه دیگه به برمه سفر کنه و یو که خوب می دونست این ها همه عاقبتای بازی در نقش سو چی در فیلم «بانو» است بدون هیچ اعتراضی به کشورش برگشت.