مقایسه کردن کودکان با هم و تاثیرات منفی آن

واسه اینکه فرزندانتان رو با کودکان دیگه مقایسه نکنین، دلایل زیادی هست. این مقایسه چه با آبجی و برادرهای اون باشه و چه با بچه یکی از آشنایان، قرار دادن بچتون در برابر این جوری مقایسات، اعتمادبه نفس اونا رو شدیدا خدشه دار کرده و باعث می شه احساس پستی کنن.

به گزارش آلامتو به نقل از مردمون؛ با اینحال، خیلی از والدین وقتی می بینن فرزندشون خوب بچه های دیگه نیس، دست به این مقایسه ها می زنند. در زیر به دلایل مهمی اشاره می کنیم که به شما نشون می دهد به چه دلیل نباید بچتون رو با بقیه مقایسه کنین.

1. بر اعتمادبه نفس اونا اثر می گذارد.

یکی از مهمترین دلایلی که نباید بچتون رو با بچه های دیگه مقایسه کنین اینه که بر اعتمادبه نفس اونا اثر منفی می ذاره. دوست دارین خودتون رو همیشه با بقیه مقایسه کنن؟ بیشتر مشکلات مربوط به ضعف اعتمادبه نفس در کودکی ریشه داره، پس کاری نکنین که اونا احساس کنن از بقیه پایین تر هستن.

1. هر کودکی فرق داره.

هر کودک یه فرد خاصه و استعدادها و توانایی های خاص خودشو داره. چه اهمیتی داره که یه کودک در موسیقی استعداد داره و دیگری نداره؟ اون کودک ممکنه در ورزش استعدادی فوق العاده داشته باشه یا عاشق کتاب خوندن باشه.

هیچکدام از این استعدادها بهتر از دیگری نیس، همونطور که هیچ بچه ای از بچه ای دیگه برتر نیس. اصلا نباید طوری رفتار کنین که احساس کنن باید تلاش کنن مثل بقیه باشن.

1. خشم.

مقایسات مستقیم باعث عصبانی شدن بچه ها می شه. وقتی براشون مشخص می شه که به اندازه کافی خوب نیستن، نه فقط حس تلخی و ناراحتی نسبت به شما پیدا می کنن بلکه نسبت به اون آبجی و داداش و یا دوست هم همین حس ناراحتی و عصبانیت در اونا ایجاد می شه.

واقعاً می خواهید بین بچه هاتون دشمنی بسازین؟ مطمئناً نه. پس از مقایسه کردن اونا با همدیگه دوری کنین، حتی اگه تصور کنین متوجه اون نمی شن، چون ممکنه کسی به اطلاع اونا برسونه.

1. در اونا موندگار میشه.

شاید تعجب کنین وقتی بفهمین که خاطرات این مقایسات تا چه مدت می تونه تو ذهن بچتون بمونه. یه وقتی طولانی بعد از آخرین باری که به خاطر می بیارید به بچتون گفته باشین، «به چه دلیل تو نمی تونی مثل برادرت باشی؟»، بچتون به خاطر داره که چقدر احساس پستی کرده. این پیام خیلی زود در اونا موندگار میشه، حتی اگه واقعاً در اون لحظه منظور خاصی نداشته باشین.

1. پیش گویی کامبخش.

اینم خطراتی داره. بچتون کم کم این پیام رو که به اندازه کافی خوب نیستن جذب کرده و کم کم اون رو باور می کنن. اگه قرار نیس موفق شید اصلاً به چه دلیل باید چیزی رو امتحان کنین؟ و این دقیقاً همون اتفاقیه که می افتد. با این روش بچتون رو فقط واسه شکست آماده می کنین.

1. با سرعت خودشون رشد می کنن.

دوران کودکی مسابقه ای واسه اول شدن نیس. بچه ها با سرعت خودشون رشد می کنن. اما بیشتر اوقات والدین وقتی می بینن که فرزندشون در همون سن بچه دوستشون راه می افتد یا به زبون می افتد، نگران می شن. هیچ برنامه وقتی واسه رشد کودکان وجود نداره، به خاطر همین هیچ جای نگرانی نیس. مطمئن باشین که به زمان خودشون رشد می کنن.

1. خودخواهی.

برعکس این مقایسات هم همینطوره. عاقلانه س که بچتون رو به روش مثبت هم با بقیه مقایسه نکنین. دوست دارین بچتون طوری بزرگ شه که تصور کنه از بقیه آدمها برتره؟ تشویق کردن بچه ها کار خوبیه اما باید مراقب باشین که دائم به اونا نگید که از بقیه بچه ها بهتر و بالاتر هستن. اگه بخواین اونا رو خودخواه و متکبر بار بیارین هیچ لطفی در حقشون نکرده اید.

مقایسه کردن بچتون با بقیه تصویری منفی از خودشون به اونا می دهد.

پدر یا مادر بودن یه مسابقه نیس و لازم نیس به بقیه والدین نشون بدید که بچتون چقدر بهتر از بقیه س یا نگران باشین که بقیه بچه ها بهتر از بچه شما هستن. فقط باید با محبت اونا رو تشویق کنین که خودشون رو باور داشته باشن و کمکشون کنین که توانایی های خودشون رو کشف کنن.

شما چیجوری؟ والدینتون در کودکی شما رو با کودکان دیگه مقایسه می کرده ان؟ اگه اینطوره، فکر می کنین این مقایسه ها چه تاثیری بر شخصیت شما داشته؟