میشه جربزه رو توانایی در نترسیدن دونست؟
به گزارش آلامتو و به نقل از سپیده دانایی؛ با وجود رابطه ترس و جربزه، هنوز ساز و کار این رابطه خوب شناخته نشده. افراد بی باک و متهور به صورت شجاعانه هم رفتار می کنن با اینکه جربزه و بی ترسی بیشتر به شکل هم معنی به کار می روند اما خیلی از محققان فکر می کنند که همت و مقاومت خالص ترین شکل جربزه می باشه.
راچمن در مقاله ای که در سال ۴۸۹۱ در مجله رفتار درمانی با عنوان «ترس و جربزه» منتشر شده اعلام می داردکه افراد بی باک و متهور به صورت شجاعانه هم رفتار می کنن با اینکه جربزه و بی ترسی بیشتر به شکل هم معنی به کار می روند اما خیلی از محققان فکر می کنند که همت و مقاومت خالص ترین شکل جربزه می باشه.
در واقع راچمن فرض کرد که جربزه شامل طلبیدن و نزدیک شدن به موقعیت خطرناک بر خلاف وجود ترس ذهنی می باشه. در این مورد جواب های فیزیولوژیکی فرد رو می توان به شکل جفت و جور آوردن موقعیت استرس یا ترس آور و چگونگی جواب اون به این موقعیت ها مورد اندازه گیری قرار داد.
ترس و عکس العمل های بدنی به اون:
قبل از این تحقیق راچمن تموم تمرکز خود رو روی توصیف ذهنی ترس و رابطه اون با جواب های بدنی گذاشته بود. همون طوری که علم اون از ترس و اظهارات بدنی اون افزایش می یافت، جهت تحقیق اش هم به طرف رابطه بین جربزه و ترس تغییر راه داد.
پایه کارای قبلی اون و همکارانش به این شکل بود که اونا آزمودنی ها رو در موقعیت استرس زا قرار می دادن و جواب های ذهنی، رفتاری و روان فیزیولوژیایی اونا رو اندازه می گرفتن. یافته های تحقیقات اون نشون داد آدمایی که فعالیت های همراه با جربزه رو انجام میدن، شاید در پاسخی (چه رفتاری و چه فیزیولوژیایی) که به ترس نشون می بدن هم متفاوت از آدمایی هستن که این فعالیت ها رو انجام نمی بدن.
جربزه در امتداد ترس:
راچمن تلاش کرد تا درک کنه که به چه دلیل بعضی از آدما به هیجان ترس به صورت شجاعانه جواب میدن. اون مطالعاتش رو با چتربازان انجام داد.
آزمایش اون از ترس ذهنی و سرزنش های فیزیولوژیکی مربوط به اون نشون داد که چتربازان موقع شروع برنامه پرش از هواپیما مقدار متوسطی از ترس رو تجربه می کنن اما ترس اونا هنگام پریدن کاهش پیدا می کنه. علاوه بر این اون به این نتیجه رسید که اجرای برنامه پرش بر خلاف وجود ترس نتیجه کاهش ترس افراد می باشه