آبراهام لینکلن و اما واتسون یه ویژگی مشترک دارن. النور روزولت و کریستینا آگوییلرا هم همینطور. اونا مثل یه سوم تا نصف مردم جامعه که تخمین زده می شه درونگرا باشن، درونگرا هستن.

به گزارش فرادید به نقل از هافینگتون پست؛ در حالی که برونگراها از راه حضور در موقعیت های اجتماعی انرژی به دست می بیارن، درونگراها از راه تنهایی انرژی خود رو بازیابی می کنن و با عمل زیاد دچار بی حال می شن. شاید به نظر برسه کسائی که به سمت معروفیت پیش می روند، برونگرا هستن، اما خیلی از مطرح ترین چهره ها در گذشته و حالا، در واقع آدمایی درونگرا بوده ان.

درونگراها رو نمی توان یه مشت آدم خجالتی فرض کرد، بعضی از اونا رهبرانی بوده ان که سخنرانی های عالی ای داشته ان. باور نمی کنین؟ در زیر با بعضی از این درونگراها آشنا می شید. به این موضوع دقت لازم رو به عمل بیارین که چهره های زیر تنها مشتی نمونۀ خروار هستن، و اشخاصی چون مایکل جردن، گوینث پالترو، هریسون فورد، چارلز داروین، دیوید لترمن، بیل گیتس و بسیاری دیگه هم می تونستن در این فهرست جای بگیرن:

جی کی رولینگ

بارها به درونگرا بودن خالق هری پاتر اشاره شده. کسائی که درونگرا شناخته می شن، بیشتر گزارش کرده ان که در مواقع تنهایی با افکارشون بیشترین خلاقیت رو دارن. رولینگ در وبسایتش گفته که ایدۀ هری پاتر اولین بار در سال ۱۹۹۰ وقتی که در با قطاری که تاخیر داشت به تنهایی از منچستر به لندن می رفت به ذهنش رسیده.

اون نوشته: “من تقریباً از سن شش سالگی به طور دائمی می نویسم و هیچوقت اینقدر واسه یه ایده هیجان زده نشده بودم. در بالاترین درجه بدشانسی، خودکاری که بنویسه همراه نداشتم و از اینکه از کسی قرض بگیرم خجالت می کشیدم. خودکار سالم همراهم نبود، اما به نظرم شاید هم این اتفاق خوبی بوده باشه. فقط نشستم و چهار ساعت فکر کردم، در حالی که کم کم جزییات این پسربچۀ لاغر، موسیاه عینکی که هنوز نمی دونستم جادوگره در مغزم شکل می گرفت، و بیشتر و بیشتربرایم واقعی می شد.”

کریستینا آگوییلرا

ستارۀ موسیقی پاپ و تلویزیون ممکنه روی صحنه نماد برونگرایی به نظر برسه، اما در زندگی واقعی به طور کاملً برعکس این شخصیت رو داره. گابی وود، در مورد مصاحبه اش با اون این جوری می نویسد: “اگه به خاطر موهای شدیداً بلوندش نبود، اون رو نمی شناختم. چون که علاوه بر این که خیلی کوچولوه، ً خیلی هم خجالتیه. اون به من گفت که همیشه “جدی و درونگرا” بوده و در نتیجه در کل زندگی در روبرو شدن با بقیه حس غیر صمیمی بودن به اون دست می داده.”

النور روزولت

النور روزولت رکود طولانی ترین وقتی که زنی بانوی اول آمریکا بوده رو داراس و به عنوان شخصی که حضور زیادی در عرصۀ عمومی داشته و کنفرانس خبری برگزار و سخنرانی می کرده و حتی یه مدت سخنگوی آمریکا در سازمان ملل بوده، شناخته می شه، اما در عین حال اون رو یه فرد درونگرا هم می دانند. در بیوگرافی رسمی اون در سایت کاخ سفید آمده: “اون در کودکی خجالتی و دست و پا چلفتی بود و علاقه مند عشق محبت بود، و وقتی که بزرگ شد به زنی تبدیل شد که به وضعیت همۀ محرومان از هر آیین، نژاد و ملت حساسیت به خرج می داد… مناعت طبع و خلوص اون در هدفش باعث عزت اون در میان بسیاری شده بود- از روسای کشورای گرفته تا سربازان که در طول جنگ جهانی دوم به اونا سرکشی می کرد.”

بیشتر از اون نقل قول می شه که: “دوستی با خود خیلی با اهمیته، چون که بدون این مهم، فرد نمی تونه با کس دیگه ای در جهان دوست شه.”

آلبرت انیشتین

فیزیکدان مشهور که فرضیۀ نسبیت رو طرح کرد رو بیشتر فردی درونگرا دونسته ان. مثل خیلی از درونگراها اون بهترین تفکراتش رو در زمان تنهایی انجام می داد. این نقل قول از اون معروفیت بسیاری داره: “یکنواختی و تنهایی یه زندگی آروم، ذهن خلاق رو تحریک می کنه.”

ماهاتما گاندی

کاری که گاندی کرد خوب نشون می دهد که واسه اینکه یه رهبر موثر باشین، احتیاجی نیس که برونگرا باشین. اون گفته: “به ملایمت، می تونید جهان رو تکون بدید.”

آدری هیپبورن

با وجود شخصیتش در پیش عموم، این بازیگر انگلیسی، خود رو درونگرا می دونست. از اون بیشتر نقل می شه که گفته: “من یه درونگرا هستم… من عاشق تنها بودن هستم، عاشق بیرون رفتن هستم، عاشق اینم که با سگهایم یه راه طولانی رو قدم بزنم و به درختها، گله ها و آسمون نگاه کنم.”

وارن بافت

وارن بافت، یه سرمایه گذار افسانه ای و یکی از ثروتمندترین مردان دنیاس. بافت به این معروفه که وقتی که بقیه دچار استرس و پریشونی و گیجی می شن، این توانایی رو داره که با دقت فکر کنه. اون گفته: “موفقیت در سرمایه گذاری به IQ وابسته نیس. اگه هوش عادی داشته باشین، تنها چیزی که نیاز دارین داشتن ظرفیت کنترل هوسهاییه که دیگه سرمایه گذاران رو به دردسر می اندازد.”

آبراهام لینکلن

در سالهای اولیۀ تشکیل آمریکا، کسب اعتبار و احترام واسه درونگراها راحت تر بود. فرهنگ آمریکا وقتی تجلی چیزی بود که وارن ساسمن، تاریخ نگار، به اون “فرهنگ شخصیت” می گوید، و در اون واسه قدرت داخلی، اتحاد و ثبات شخصیت، و کارای خوبی که فرد در خفا و دور از چشم بقیه انجام می داد، ارزش قایل می شدن. شما اگه آدمی آروم، خوددار، و آبرودار بودین، می تونستید بقیه رو دلباخته خود کنین. اونطور که امرسون، متفکر همعصر لینکلن، اون رو مردی می دونه که “با برتریش” موجب وهن بقیه نمی شد.

زندگینامه میلیونرهای خودساخته

فواید گوش دادن به موسیقی واسه بدن

فرادید مطالب باحال روز