بحث طراحی محیط کار هنوز جای پیشرفت زیادی داره. با اینکه معماران و طراحان داخلی چندین دهه س در تلاش واسه تطبیق محیط کار با خواسته های متغیر کارکنان، به تدوین اصول و قواعدی نوآورانه ای در این مورد پرداخته ان، به نقل از مقاله ای به نوشته نیکیل ساوال در مجله نیویورک تایمز، حفظ رضایت کارکنان در محل کار می تونه هدف سختی باشه.
در ادامه می تونین سه درسی که میشه از یه قرن تغییر در میدون طراحی محیط کار فرا گرفت رو به نقل از تایمز از نظر بگذرونین.
۱- به درد بخور بودن خوبه، اما همه چیز به به درد بخور بودن خلاصه نمی شه
در مقاله ای با عنوان «مدیریت علمی محیط کار» به نوشته دبلیو اچ لفینگوِل که در سال ۱۹۱۷ به چاپ رسیده اومده آبنمایی که در محل نادرستی از محیط کار قرار گرفته باشه باعث می شه کارکنان در سال ده ها هزار مایل راه اضافه رو داخل دفتر طی کنن. به خاطر همین خیلی از محیطای کاری روی طراحی به درد بخور بودن تکیه کردن که تمرکز شدیدی روی بازده داشته. این جوری محیطای کاری بیشتر از چندین ردیف میزای جدا از هم تشکیل می شد که به افراد اجازه می داد خیلی راحت عبور و مرور داشته باشن.
با این حال، خستگی کارکنان از اینجور محیط کاربردیِ به وجود اومده به وسیله طراحی موثر، درس مهمی واسه طراحان داشت: محیط کار خود رو به شکلی طراحی نکنین که کارکنان رو از مرتبه انسانی به درجه اعداد و ارقام سقوط دهد.
۲- در به کار گیری فضاای باز زیاده روی نکنین
هم استارتاپا و هم شرکتای بزرگ به دنبال راه هایی واسه تشویق کارکنان به کار گروهی هستن، اما طراحیای باز در این مورد جادو نمی کنن. به نقل از پژوهشی که در سال ۲۰۱۳ در ژورنال روانشناسی محیطی به چاپ رسید، ۵۰ درصد از کارکنانی که در محیطای کاری باز به کار مشغول بودن از اثر منفی این مسئله بر حریم خصوصی خود و آزردگی به وجود اومده به وسیله سر و صدای دور و بر گله کردن، ۳۰ درصد از اونا هم باور داشتن از دید چشمی به حریم خصوصی بیشتری احتیاج دارن.
پس، اگه واسه طراحی محیط شرکت خود قصد به کار گیری طرحای باز رو دارین، از جفت و جور کردن یه جور حریم خصوصی واسه کارکنان و اعضای تیم خود مطمئن شین.
۳- روی طراحی «برابر با اخلاق حرفه ای» تمرکز کنین
شرکت طراحی تکنیون سال گذشته مقاله ای درباره طراحی محیط کار و ترکیبی از اخلاق و اقتصاد منتشر کرد که می تونه باعث بالا بردن رضایت کارکنان در محل کارشون شه. تایمز در این باره می نویسه: «ایده اینه که طراحی، با تشویق نرم کارکنان به جنب و جوش و فعالیت بیشتر، درآمیختن طبیعت با استفاده سخاوتمندانه از گیاهان و نورپردازی بهتر، و خلق محیطای خلاقانه از راه به کار گیری مواد جورواجور و القای بافتا و حال و هواای جور واجور، به تشکیل محیط کاری برابر با اخلاق حرفه ای کمک کنه». به بیان ساده، واسه اینکه به کارمندان خود انگیزه کاری لازم رو بدین، به دنبال گسترش فعالیت بدنی در محیطی روشن و جور واجور باشین.
یکی از تازه ترین مسائلی که در مورد طراحی محیط کار مطرح شده اینه که قرار دادن ابزارایی مثل تبلت در اختیار کارمندان، خیلی راحت می تونه شرایطی رو جفت و جور آورد که کار اونا به منزلشون تسری پیدا کنه. شمام مثل خیلیای دیگه می خواین محیط کاری جفت و جور کنین که در اون بشه از فناوری بهترین استفاده رو برد، اما از طرف دیگه باید کارمندان خود رو به حفظ تعادل میان زندگی شغلی و شخصی خودشون تشویق کنین. یه راه واسه این کار می تونه منع ارسال ایمیلای کاری خارج از ساعات کاری افراد باشه.
تایمز می نویسه: «محیطای کاری نه فقط به باقی موندن خود ادامه دادن، بلکه بزرگ تر، عجیب و غریب تر و تعجب برانگیز تر هم شدن. این نشونه ای بر حضور زیادتر از اندازه اونا در زندگی روزمره ماست».