تا قبل از عرضه اندروید ۶٫۰، بخش دسترسیای این سیستم عامل یکی از بزرگترین نقطه ضعفای اون در برابر iOS به حساب می اومد. در نسخه های قدیمی اندروید با وجود اینکه هنگام نصب برنامه لیستی از مجوزها نشون داده می شه ولی سیستم بدون اجازه از کاربر تموم دسترسیا رو فعال می کنه.
در اندروید مارشمالو و با الهام از بخش دسترسیای iOS، این قسمت هم بهبود زیادی پیدا کرد. حالا واسه هر برنامه اندرویدی، سیستم خودش اجازه دسترسی به بخشای پایه ای رو داده [مثلا اینترنت] و واسه بقیه دسترسیای مهم [مثلا عکسا] در لحظه نیاز از کاربر اجازه گرفته می شه. اما اصلا ساز و کار دسترسیای اندروید چیجوریه؟
سوال اول: دلیل دسترسیایی که برنامه ها میخوان چیه؟
دسترسیا همون مجوزهایی هستن که سیستم به اپلیکیشن میده. بعضی وقتا برنامه نیازمند دسترسی به بخشای خاصی مثل عکس یا مخاطبینه و به خاطر حفظ حریم شخصی، فقط در صورتی مجوز به کار گیری این قسمتا صادر می شه که شما اجازه بدین.
اپلیکیشنا واسه فعالیت به این مجوزها نیاز دارن و بدون اونا برنامه نمی تونه کارش رو به درستی بکنه. مثلا در اپلیکیشن گوگل مپس اگه برنامه به Location موبایل دسترسی نداشته باشه، دیگه نقطه ای که هستین رو جایابی نکرده و تنها مثل یه نقشه معمولی می شه.
یا مثلا اپلیکیشن اینستاگرام رو در نظر بگیرین. واسه گرفتن عکس از راه خود اپلیکیشن، برنامه نیازمند داشتن دسترسی به قسمت Cameraه و بدون این مجوز نمی تونین هیچ تصویر جدیدی با اینستاگرام به ثبت برسونین.
از کدوم قسمت اندروید دسترسی اپا رو ببینیم؟
همونجوری که گفتیم، در اندروید مارشمالو بود که گوگل واسه اولین بار کنترل بیشتری روی دسترسیا به کاربر داد. بعد از عرضه این ورژن، اپلیکیشنا همون لحظه که به مجوزها نیاز دارن از کاربر اجازه می گیرن. مثلا در اپلیکیشنای ویرایش صدا تنها وقتی که بخواین چیزی ضبط کنین برنامه از شما مجوز به کار گیری Voice Recorder رو میگیره.
این مجوز هم تا وقتی که به صورت دستی غیر فعالش نکنین بازم باقی می مونه. تموم برنامه ها این جوری بوده و این خود شمائید که اجازه دسترسی به بخشای جور واجور رو به اپلیکیشن می دید. البته چندین راه دیگه واسه اینکه ببینین اپلیکیشن چه دسترسیایی داره هم هست:
- قبل از نصب برنامه
اگه بازم برنامه رو نصب نکردین یکی از راه ها واسه دیدن مجوزها، رفتن به صفحه گوگل پلی اپلیکیشنه. اگه از کامپیوتر استفاده می کنین در قسمت Permissions [پایین صفحه] روی گزینه View Details کلیک کنین. با این کار اطلاعات مربوط به دسترسیای برنامه و دلیل اینکه به چه دلیل اپ به اونا نیاز داره رو می بینین.
در صورتی هم که از راه اپلیکیشن پلی استور به صفحه برنامه می رید، باز در پایین و بخش Developer باید گزینه Permission Details رو انتخاب کنین. این جوری اطلاعاتی که می خواین به نمایش در میان. البته بعد از دانلود برنامه و هنگام نصب اونم [مثل ورژنای قدیمی] دوباره لیستی از تموم دسترسیا به کاربر نشون داده می شه.
- بعد از نصب برنامه
اگه یه اپلیکیشن نصب شده دارین و قبلا به اینکه چه مجوزهایی می خواد دقت نکردین، باید به قسمت تنظیمات یا همون Setting موبایل برید و بعد روی Apps [در بعضی موبایلا Installed Apps] کلیک کنین. در این صورت لیستی از برنامه های نصب شده به نمایش در میاد.
حالا واسه دریافت اطلاعات بیشتر از برنامه ها، آیکون هر اپلیکیشنی که می خواین رو لمس کنین. در صفحه جدید، دسته بندی با نام Permissions هست و با کلیک روی اون لیستی از مجوزهای برنامه نشون داده می شه. اینجا می تونین هر کدوم از دسترسیا رو که خواستین غیر فعال کنین.
البته راهی هم هست که یه جا تموم دسترسیای برنامه ها رو ببینین. واسه این منظور، در قسمت تنظیمات دوباره به بخش Apps برید. حالا جای اینکه تک تک برنامه رو انتخاب کنین، روی آیکون چرخ دنده کلیک کنین. با این کار بخشایی که برنامه ها نیازمند دسترسی اونا هستن [مثلا لوکیشن یا مخاطبین] به نمایش در میان.
با کلیک روی هر کدوم از این بخشا، اپلیکیشنایی که مجوز دسترسی به اونا رو دادین می بینین. فقط یادتون نره که تنها روی اندروید ۶٫۰ و بالاتر می تونین دسترسیای برنامه ها رو قطع کنین. گوگل قبلا در بخشی با نام App ops همین ویژگی رو به روشی متفاوت به سیستم عاملای قدیمی اندروید آورده بود ولی بعدا عزمشو جزم کرد اونو حذف کنه.
از کجا بفهمیم کدوم برنامه ها دسترسیای مشکوک دارن؟
خیلی ساده س!؛ تنها باید به کاراییای برنامه نگاه کنین. مثلا اینکه گوگل مپس مجوز به کار گیری موقعیت جغرافیایی کاربر رو می خواد اتفاق عجیبی نیس. چون ساز و کار برنامه به گونه ایه که بدون این مجوز نمی تونه بعضی کاراش رو بکنه.
ولی اگه یه اپلیکیشن کتاب خوان همین مجوز رو بخواد باید شک کنین. در واقع مجوزها رابطه مستقیمی با کارایی برنامه داشته و اگه اپ نیازمند دسترسیای اضافی باشه دو فرضیه به وجود میاد: یا با یه بدافزار مواجه هستین و باید پاکش کنین و یا سازنده بدون توجه به نیازای برنامه، دسترسیا رو انتخاب کرده.
باحال اینجاس این مسئله فقط واسه اپلیکیشنای کوچیک نبوده و واسه برنامه های بزرگ هم تماشاگر این دسترسیای عجیب هستیم. چند سال پیش به خاطر همین مسئله بعضی کاربران اپلیکیشن معروف Facebook Messenger رو تحریم کردن.
میشه دسترسیا رو عوض کرد؟
اگه قطع دسترسیا واسه تون کافی نیس، می تونین اونا رو تغییر بدین. اپلیکیشن Advanced Permission Manager اومده تا همین مسئولیت رو رو دوش بگیره. با این اپ، کاربرانی که نگران دسترسیای بیخود هستن می تونن مجوزهای هر برنامه رو پیدا کرده، لیست کارایی که انجام میدن رو دیده و در صورت نیاز دسترسی رو قطع کنن.
البته با در نظر گرفتن اینکه گوگل بعد از اندروید ۶ کنترل بیشتری روی دسترسیا به مخاطب داده، پس به کار گیری Advanced Permission Manager فقط به کسائی پیشنهاد می شه که سیستم عاملای قدیمی تر دارن. به کار گیری این اپ نیازمند موبایل روت شده نبوده و یادتون نره که قطع بعضی دسترسیا برنامه رو از کار میندازه.
دانلود از راه گوگل پلی – دانلود از مارکت Apkpure
بیشتر بخونین:
- راهنمای روشای دانلود از گوگل پلی؛ چیجوری اپا رو بدون مشکل بگیریم؟
- با ۷ روش عادی واسه هک کردن رمزهای عبور آشنا شید