به موجب معاهده ای به نام STARTII که میان مقامات روسیه و آمریکا به امضا رسید، این کشور قبول کرد که طی یه برنامه ادامه دار تولید تسلیحات کشتار جمعی رو کم کنه و براساس معاهده دیگری به نام New START هم قرار شد که کم کم از تسلیخات هسته ای خود کم کنه.
اما روسیه چندیه که در حال فاصله گرفتن از راه های هدف دار گذشته خوده و در نظر داره که سیستم سپر موشکی بین قاره ای اش رو دور از چشم بقیه بیشتر از قبل تقویت کنه و بخاطر این اقدام به ساخت نمونه ای از یه قطار مفهومی به نام Nuke کرده.
در ادامه این مطلب با سایت ما همراه باشین.
[videojs mp4="http://cdn.digiato.com/Rs-22.ogv-1.mp4"]
این قطار جدید که شباهت زیادی به فیلمای تخیلی داره قراره که در مقایسه با نسلای قبلی اش که در زمان اتحاد جماهیر شوروی ریلا رو می پیمودن، به خدمت گرفته شده و محموله های خطرناکی رو حمل کنه.
قطار Nuke که خود روسا مجموعه موشکی ریلی جنگی (یا Combat Railway Missile Complex) می خوانندش شباهت زیادی به زیردریاییای هسته ای سپر موشکی اون کشور داره، منتها به کار گیری اون به مراتب کم هزینه تر میشه.
وجود همیشه در حرکت این قطار و «خاصیت استتاری اون» نوک رو به هدفی سخت واسه نشونه گیری و بازدارندگی بدل کرده.
علاوه بر این قطار Nuke از دید ظاهری شباهت زیادی به نمونه های مسافربری و حمل بار داره و به خاطر همین رهگیری ماهواره ای اون به وسیله نیروهای غربی خیلی سخت میشه.
می گن که این سکوی پرتاب موشک جدید که روی خطوط ریلی روسیه استفاده کرده می شه به Barguzin تغییر نام میده که در واقع عنوان یه باد شرقی بسیار قویه و روی دریاچه Baikal روسیه می وزد.
به گزارش سایت خبری رسمی روسیه (RT News) این مدل هم مثل ۱۲ قطار قبلی موسوم به Nuke که در دوران شوروی قبلی مورد استفاده قرار می گرفت و در سال ۱۹۹۳ از خطوط ریلی روسیه خارج شد، دارای واگنای جداگونه ایه که شباهت زیادی به قطارهای دارای یخچال دارن.
وزن این قطارها هم سبک تر از نمونه های قبلیه چون سیستم سپر موشکی جدید RS-24 نصف مدل استفاده شده در قطار قبلی که RT-23 نام داشت، وزن داره.
هم اینکه، بدون زره مخصوصی که واسه واسه حفاظت از بدنه واگنا روی اونا نصب می شن، ظاهر اونا به طور کامل مثل واگنای یخچالیه که واسه حمل مواد غذایی استفاده میشن و رهگیری اونا حتی واسه مطلعان هم سخت میشه.
هر کدوم از این قطارها می تونن ۶ عدد سیستم سپر موشکی بین قاره ای رو حمل کنن که هر کدوم هم چهار محموله مهمات (شامل چندین کلاهک) رو در خود دارن.
این بدون معناست که هر قطار، که الان برنامه ریزیای لازم واسه ۵ عدد از اونا انجام شده می تونه ۲۴ کلاهک هسته ای رو حمل کنه که هر کدامشون واسه نابود کردن یه شهر کافی هستن.
اما سپر موشکی RS-24 قدرتمندترین سیستم روسیه نیس چون حتی RT-23 که مدل قبلی اش بود و در قطارهای قبلی روسی حمل می شد توانایی حمل دو برابر مهمات بیشتر رو داشت.
درسته که این سیستم از مدل قبلی ضعیف تره اما از دید دقت و دووم در جایگاه به مراتب بالاتری قرار داره. این سیستم با سرعتی برابر ۲۰ ماخ به سمت هدف حرکت می کنه و به خاطر همین یکی از سریع ترین نمونه های ساخته شده در دنیاست.
این بدون معناست که سیستمای بازدارنده در برابر اون باید عکس العمل به مراتب سریعتری رو از خود نشون بدن. زمان آماده سازی اون واسه پرتاب کمتره و در نتیجه پس از اصابت کلاهک هاش با اهداف، دشمن زمان کمتری رو واسه به کار گیری سیستمای دفاعی خود در اختیار داره.
این سیستم هم اینکه دارای اثر مادون قرمز کوتاه تریه و به خاطر همین تشخیص و رهگیری اون به وسیله ماهواره های موجود در فضا به مراتب سخت تر میشه.
سیستم سپر موشکی جدید روسیه هم اینکه همراه با پیشرفته ترین لوازم تله ساخته شده که توانایی گمراه کردن سیستمای موشکی ضد بالستیک آمریکا رو داره.
هم اینکه می گن که احتمال خطای مهمات مورد استفاده به همراه RS-24 برابر با ۴۵٫۷۲ متر پس از گذروندن راهی برابر ۱۲۰۷۰ کیلومتره که این ویژگی اونو به سلاحی بسیار دقیق واسه روسیه بدل می کنه.
گمانه زنیا حکایت از اون داره که نوسازی قطارهای Nuke روسیه پاسخیه که به پروژه خاص آمریکا موسوم به Conventional Prompt Global Strike داده شده که در اون از موشکایی با سرعت بالاتر از صوت، موشکای بالستیک و حتی تسلیحات موجود در فضا استفاده شده و می تونن ظرف تنها یه ساعت هر هدفی رو در اقصی نقاط جهان نابود کنه.
همونطور که قبلا گفته شد، رهگیری و تشخیص قطارهای Nuke کاریه سخت و فقط در زمان تغییر شکل و قبل از پرتاب موشک میشه دید.
قطارهای Nuke و تمرکز خاص روسیه روی پیشرفت تسلیحات هسته ای تنها یکی از نشونه های روابط سرد میان روسیه و غربه و شاید این کشور در آینده ای نزدیک دست به پیشرفت فناوریای نظامی به مراتب سخت تر و قدرت مند تر مشابه بزنه تا بازم توان دفاعیش رو بالاتر ببره.